Terapia DBT, której autorem
jest prof. Marsha Linehan, powstała z myślą o niesieniu skutecznej pomocy (co zostało
potwierdzone licznymi badaniami naukowymi) osobom borykającym się z zaburzeniem osobowości typu borderline.
Zgodnie z założeniami terapii dialektyczno behawioralnej diagnoza zaburzenia osobowości z pogranicza (boredrline) nie jest wyrokiem na całe życie. Osoby cierpiące na to zaburzenie da się w pełni wyleczyć, a dzięki DBT zdjąć z nich piętno „chorych na borderline”.
Fundamentalną zasadą w terapii dialektyczno behawioralnej jest dawanie pacjentowi więcej (przypadki wzmocnienia) za przejawianie zachowań służących poprawie jego funkcjonowania.
W przeciwieństwie do standardowych praktyk terapeutycznych, gdzie pacjent zachowujący się dysfunkcjonalnie dostaje więcej – opieki, uwagi i innych wzmocnień.
W DBT pacjent, który aktywnie współpracuje z terapeutą, jest zmotywowany i wykazuje istotne postępy w realizacji celów leczenia, może liczyć na takie pozytywne rzeczy, jak:
(1) dłuższe konsultacje telefoniczne ze swoim terapeutą
(2) terapeuta pozwala pacjentowi kontrolować sesję i mówić o tym wszystkim, co jest dla niego aktualnie ważne (co „leży mu na sercu”)
(3) terapeuta zwiększa częstotliwość i/lub długość sesji
(4) terapeuta proponuje pacjentowi dalsze miesiące (czy nawet lata) leczenia.
Terapia dialektyczno behawioralna okazała się również skuteczna w wielu innych problemach, jak między innymi w leczeniu lęku czy depresji.
Z umiejętności proponowanych w DBT mogą korzystać również osoby zdrowe chcące pracować nad rozwojem własnych zasobów. W tym celu mogą trenować swoje zachowania w zakresie bycia uważnym, panowania nad swoimi emocjami, ćwiczyć umiejętności interpersonalne czy radzenia sobie ze stresem.
Oprac.
Małgorzata Podniesińska
Zgodnie z założeniami terapii dialektyczno behawioralnej diagnoza zaburzenia osobowości z pogranicza (boredrline) nie jest wyrokiem na całe życie. Osoby cierpiące na to zaburzenie da się w pełni wyleczyć, a dzięki DBT zdjąć z nich piętno „chorych na borderline”.
Fundamentalną zasadą w terapii dialektyczno behawioralnej jest dawanie pacjentowi więcej (przypadki wzmocnienia) za przejawianie zachowań służących poprawie jego funkcjonowania.
W przeciwieństwie do standardowych praktyk terapeutycznych, gdzie pacjent zachowujący się dysfunkcjonalnie dostaje więcej – opieki, uwagi i innych wzmocnień.
W DBT pacjent, który aktywnie współpracuje z terapeutą, jest zmotywowany i wykazuje istotne postępy w realizacji celów leczenia, może liczyć na takie pozytywne rzeczy, jak:
(1) dłuższe konsultacje telefoniczne ze swoim terapeutą
(2) terapeuta pozwala pacjentowi kontrolować sesję i mówić o tym wszystkim, co jest dla niego aktualnie ważne (co „leży mu na sercu”)
(3) terapeuta zwiększa częstotliwość i/lub długość sesji
(4) terapeuta proponuje pacjentowi dalsze miesiące (czy nawet lata) leczenia.
Terapia dialektyczno behawioralna okazała się również skuteczna w wielu innych problemach, jak między innymi w leczeniu lęku czy depresji.
Z umiejętności proponowanych w DBT mogą korzystać również osoby zdrowe chcące pracować nad rozwojem własnych zasobów. W tym celu mogą trenować swoje zachowania w zakresie bycia uważnym, panowania nad swoimi emocjami, ćwiczyć umiejętności interpersonalne czy radzenia sobie ze stresem.
Oprac.
Małgorzata Podniesińska
spec. psychologii klinicznej, terapeuta DBT
http://psychologwroclaw.blogspot.com/
http://psychologwroclaw.blogspot.com/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz