Terapia dialektyczno behawioralna (DBT) - cel i założenia

Celem terapii dialektyczno behawioralnej (ang. Dialectical Behavioral Therapy – DBT) jest zbudowanie wartościowego życia czyli „życia wartego przeżycia”. To znaczy takiego, jakim chce się żyć i które ma sens. Życia, w którym jest miejsce nie tylko na intensywne związki z innymi, czy atrakcyjne warunki materialne, ale również na inne aspekty, jakie w ocenie pacjenta nadają znaczenie i sens jego istnieniu.   

Terapia DBT, której autorem jest prof. Marsha Linehan, powstała z myślą o niesieniu skutecznej pomocy (co zostało potwierdzone licznymi badaniami naukowymi) osobom borykającym się z zaburzeniem osobowości typu borderline.

Zgodnie z założeniami terapii dialektyczno behawioralnej diagnoza zaburzenia osobowości z pogranicza (boredrline) nie jest wyrokiem na całe życie. Osoby cierpiące na to zaburzenie da się w pełni wyleczyć, a dzięki DBT zdjąć z nich piętno „chorych na borderline”.        

Fundamentalną zasadą w terapii dialektyczno behawioralnej jest dawanie pacjentowi więcej (przypadki wzmocnienia) za przejawianie zachowań służących poprawie jego funkcjonowania.